parla parla küçük yıldız

Heeeeeeeeeeeeeeyyy, nasılsınız?

Yaklaşık bir aydır her gün aynı saatte terasa çıkıp yanda görmüş olduğunuz -umarım- yıldıza bakıyorum. Küçüklükten beri gökyüzünü seyretmeyi çok severim ve normal şartlarda, Ankara gibi bir şehirde hayatta yıldız göremezsiniz. Bu yüzden yaz tatillerinde köye gidip şehir ışıkları olmadan gökte yüzlerce yıldıza bakmak her zaman çok hoşuma gitmiştir.

Yandaki yıldızı da ilk gördüğümde AAAAAAAAAA BU nEeeEe diye tepki vermiştim çünkü zifiri karanlık gökte, sadece bir noktada bir cisim parıl parıl parlıyordu :') İlk başta uçak zannettim ve bir süre bekledim sonra hareket etmeyince yıldız olduğuna karar verdim ve her gece aynı saatte terasa çıkıp ona bakmaya başladım. (Bu arada cümlelerim neden 4.sınıf Türkçe ders kitabı metinleri gibi....).

Neden bilmiyorum ama bu yıldızla tuhaf bir bağ kurdum. Sanırım sandığımdan daha duygusal biriyim çünkü eşyalara ve insan dışı varlıklara çok çabuk bağlanıyorum. Bunun psikolojide bir terimi var mı hiçbir fikrim yok... Ne diyordum evet bu yıldıza tuhaf bir şekilde bağlandım. Bunu da ne zaman fark ettim biliyor musunuz, geçen hafta  bir aile dostumuza iftara davetliydik ve onlardayken istemsizce yine aynı saatte kendimi onların balkonundan yıldıza bakarken buldum. Ve oradaydı!! Komik gelecek biliyorum ama gittiğimiz ailenin evi bizim oturduğumuz semte aşırı ters bir yerdeydi ona rağmen balkona çıkar çıkmaz direk gördüm. Aynı yıldız mıydı bilmiyorum ama o gün de simsiyah gökyüzünde yine tek başına cesurca parlıyordu.

Belki yıldızı kendimle özdeşleştiriyorumdur. İçinde bulunduğum koşullardan dolayı bana destek çıkacak bir şey olarak bu yıldızı seçmiş de olabilirim. Belki de gece karanlığında parlamasını kıskanıyorumdur. Kimseye ihtiyacı olmadan tek başına ve özgürce. Ama şunu da biliyorum. Çoğu gördüğümüz yıldız aslında bir gölgeden ibaret. Yani 50 trilyon kilometre uzakta olan bir yıldızın ışığı Dünya'ya ulaşana kadar yıldızın kendisi ölmüş oluyor. Astronomiden anlayan arkadaşlar varsa bunu daha iyi açıklayabilir, umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır.

Bu basic astronomi bilgisinden yola çıkarak yıldızımı daha fazla göremeyecekmişim gibi hissediyorum. Bir aydır bana arkadaşlık ediyor bile. Sanki her gece benim için parlıyormuş gibi, onun göre çok uzakta bir yerde olan bir kızın umutlarıyla aydınlanıyormuş gibi. Bir gece tüm gücüyle son kez parlayacak ve ben bunun son olduğunu bilemeyeceğim.

Bu yıldız gökten kaybolsa bile ben geceleri gökyüzünü seyretmeye devam edeceğim çünkü aradığım bir şey var. Hey belki de Tardis ile çıkıp gelecek olan Doctor'u arıyorumdur :')  Ama bilmediğim bu şeyin cevabını gece göğünde bulacağım. Buna inanıyorum.

Sadece bakmaya devam edeceğim..