woa... döndüm işte yine bloguma sığınıyorum karanlık saatlerde. 2020'nin bize getirdiklerinden bahsetmeyeceğim artık hepimiz çok okuduk, duyduk ve hala duyuyoruz. Ben buraya sadece yorulduğumu yazmaya geldim.Yoruldum sevgili blogum. Okulum çok yoğun ve yeteri kadar dinlenemiyorum. Hocalarımız çok anlayışsız ve her hafta 6 mini-sınavım oluyor, ödevler de cabası. Keşke çalıştıklarımın karşılığını da alabilsem. O kadar çalışıyorum ve sınavlarda yine istediğim başarıyı elde edemiyorum. Kendimden çok fazla beklentim var ve bunları karşılayamıyorum ancak beklentilerimi de üşümüyorum bir keriz olarak.
Yorgunluğumun etkilerini bedenimde de görmeye başladım, zayıfladım ve çok çabuk halsiz düşüyorum artık. Çok sağlıksız hissediyorum ve yine bunu düzeltmek için bir şey yapmıyorum. Genel olarak çok umursamaz ve hissiz oldum. Gün içinde genelde okul sebebiyle stresli ve mutsuzum. Akşamları eğlenince stres duyuyorum. Gülsem bile içten olmadığını biliyorum ve her daim umutsuz hissediyorum; geleceğe ve kendime dair. Sabahları yeni bir güne uyanmak istemiyorum, geceleri uyumak istemiyorum çünkü uyursam yeni bir gün doğacak ve hiçbir zaman buna hazır olmuyorum.
Galiba ben de sosyal izolasyondan etkilenmeye başladım :'))) Sanırım :'))
Aradan epey zaman geçmiş ve dilerim ruhun bu denli karamsar değildir artık :) Güzellikler gelmiş ve yerleşmiştir umarım :) Neşeli sevgilerle :)
YanıtlaSil