Hain YüreğimWulf Dorn384 SayfaPegasus Yayınları
Yüreğimin koridorlarında dolaşan bir canavar… Onu tanımıyorum. Göremiyorum. Ama hissediyorum. Orada… Amansız, Şeytani, Hain...
Doro, küçük kardeşinin ölümünden beri kâbuslarla ve halüsinasyonlarla yaşamaktadır. Kötü anıları geride bırakmak adına annesiyle birlikte başka bir şehre yerleştiğinde hayatında temiz bir sayfa açacağını düşünür ama nereye giderse gitsin geçmiş, bir hayalet gibi onu takip etmektedir. Ve bir gece, haftalar önce intihar ettiğinden herkesin emin olduğu bir gençle karşı karşıya geldiğinde Doro gördüklerinin bir hayal olup olmadığını anlayabilmek için tehlikeli bir arayışın içine girer. Dahası, keşfettiği şeyin gerçek olduğunu herkesten önce kendisine kanıtlaması gerekecektir…
Öncelikle kitap o kadar sürükleyiciydi ki bir oturuşta soluksuz bitirdim valla. Uzun süredir bu kadar güzel kitap okumamıştım. İlk kez Wulf Dorn okudum. Yakın arkadaşlarımdan birisi Wulf Dorn'u bana öve öve bitiremiyordu. Genelde övülen kitapları hiç beğenmem dedim kesin bunu da beğenmeyeceğim. ama sonraaaa laflarımı tek tek yuttum gfhjfjhgf. Kitabı aşırı beğendim ve yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım. Kitabın kasvetli bir havası vardı başlarken de bunu fark ettim. Yazarın ne tür yazdığını da bildiğimden -korku gerilim- ona göre kendimi hazırlayarak başlamıştım. Ama bu bile yetmedi yani kitap beklentilerimin çok çok üstünde çıktı.
Şimdi yalan olmasın kitabın sonunu tahmin ettim. Kolay bi son olduğu için mi hayır. Ben genelde kitabın sonları hakkında en uç fikirleri yürütürüm. Bknz:
-"Kanka düşünsene katil annesi çıkıyomuş ne gülerim lan ehueheue"
(KATİL ANNESİ ÇIKTI)
Gibi fjghkgfk. Bu tür saçma varyasyonlarla kaç kitabın sonunu tahmin ettim bilemezsiniz dhfjgjfg. Ama yine sonu da çok çok etkileyiciydi. Kitaptaki ana karakter Doro'nun Sinestezik oluşu bile kitabı okumam için bi sebepti. Çünkü o hastalığa sahip bi arkadaşım vardı çok ilgimç bi şey neyse bunun hakkında sonra konuşuruz hsgfjdgff
Doro kardeşinin ölü bedenini buluyor sabah uyandığında ve kardeşi onu rahat bırakmıyor hep onu hayal ediyor bi yerlerde falan. O kısımlar çok ürkünçtü. Çünkü yazarın dehşet ötesi bi betimleme üslubu var ve ister istemez hayal ediyorsunuz. Bu arada bu spoiler sayılmaz çünkü kardeşinin öldüğünü ilk sayfalardan öğreniyoruz dgfjdhgkh.
Kısacası kesinlikle tereddüte düşmeden okunacak bir kitaptı. ben kitabı bitirdim bi de gece de kendim rüyamdan devam ettirdim dhfjhgjf. Yazarın dili basit zaten hemen akıp gidiyor. Şimdiden okuyacaklara iyi okumalaaaaaar :3
Zaten şöyle bir şey var Oyunbazı okuduktan sonra diğer kitaplarını almayı dört gözle bekliyorsunuz hele ki Fobi'yi okuduktan sonra.WulfDorn tam anlamıyla mükemmel bir yazar
YanıtlaSil